نمایش 1–16 از 24 نتیجه
بازی های پلی استیشن 2
بازی های پلی استیشن 2
حدود بیست سال از عرضه‌ی کنسول «پلی‌استیشن ۲» می‌گذرد. کمتر کسی در آن زمانه فکرش را می‌کرد که این کنسول به یک محصول افسانه‌ای تبدیل شود و بیشتر از ۱۵۰ میلیون دستگاه فروش داشته باشد. اصلی‌ترین دلیلی که می‌تواند تعیین کند که یک کنسول افسانه‌ای می‌شود یا نه، بازی‌های آن کنسول است و کنسول پلی‌استیشن ۲ از این نظر بی‌همتا است. دامنه‌ی بسیار وسیعی از بازی‌های مختلف برای این کنسول منتشر شده‌اند که قصد داریم ۲۵ تا از بهترین‌های آن‌ها را با یکدیگر مرور کنیم و نگاهی به تالار افتخار بازی‌های این کنسول داشته باشیم.
کنسول پلی‌استیشن ۲ مربوط به یکی از مهم‌ترین نسل‌های کنسول‌های خانگی می‌شود که رقابت سختی در آن جریان داشت. نینتندو با کنسول دوست‌داشتنی گیم‌کیوب به میدان آمده بود و مایکروسافت هم اولین کنسول خانگی خود، یعنی ایکس‌باکس اول را ارائه داد. در این میان سگا را هم با کنسول دریم‌کست داشتیم. کنسولی که سرنوشت چندان خوبی نداشت. کنسول پلی‌استیشن ۱ از بهترین کنسول‌های خانگی تمام تاریخ به حساب می‌آید و خلق دستگاهی بهتر از آن برای سونی کاری حساس بود. البته که حالا تاریخ را می‌دانیم و موفقیت پلی‌استیشن ۲ برا همگان آشکار است.
در اولین نگاه، گرافیک بازی‌های این کنسول با اختلاف زیادی از پلی‌استیشن ۱ بهتر بود. البته بهتر شدن گرافیک سه‌بعدی بازی‌ها به موازات اتفاق دیگری باعث خلق بازی‌هایی افسانه‌ای شد. کنسول پلی‌استیشن ۱ از نسل اولین کنسول‌های با گرافیک سه‌بعدی تاریخ است و بازی‌سازان در آن دوران هنوز مهارت کامل در خلق بازی‌هایی در دنیایی سه‌بعدی را کسب نکرده بودند. به همین دلیل است که تحمل نحوه‌ی کنترل و گیم‌پلی بسیاری از بازی‌های پلی‌استیشن ۱ واقعا سخت است؛ چیزی‌هایی که در بازی‌های پلی‌استیشن ۲ به بلوغ نسبی رسیده‌اند و منجر به ساخت مجموعه‌ای از بهترین بازی‌های کل تاریخ بازی‌های ویدیویی شده‌اند.
نسل ششم صنعت بازی‌های ویدیویی را می‌توان بهترین و پرخاطره‌ترین نسل دانست. نسلی که خیلی از سری‌های محبوبمان در آن زمان عرضه شد. نسلی که اکثر ما دوره نوجوانی‌‌مان را در آن سپری کرده و خاطرات زیادی از آن داریم. تا حالا شده با خود فکر کنید چرا در آن دوران بازی‌ها دلچسب‌تر بودند؟ بحث سن و دغدغه فکری کنار بگذاریم، فکر کنید الان در نسل هشتم نیز سن و سال نسل ششم را داشتید، جواب‌تان چیست؟ از نظر من بهترین جواب برای این سوال، تمرکز درست بر روی بخش‌های بازی و ایجاد خلاقیت و نوآوری بود. نمی‌توان کسی پیدا کرد که اسم Shadow of The Clossous را نشنیده باشد، نمی‌توان کسی را پیدا کرد که نداند Silent Hill 2 چه نوع بازی است! به هر کجای دنیای گیم سر بزنیم نام جاودانه‌های نسل ششم بگوش می‌رسد. جایی که سازنده‌ها بجای ایجاد گرافیک‌های مثال زدنی، داستانی ناب و گیرا به همراه گیم‌پلی دلچسب را خلق می‌کردند. بگذریم که همین خلق گرافیک‌های دهان‌پر کن همگی مشکلاتی فنی و غیرقابل جبران را بوجود می‌آورند. با همین استدلال اگر به بازی‌های نسل ششم نگاه کنیم، می‌بینیم که تکنولوژی و موتور‌های گرافیکی آن زمان آن‌چنان جلوه‌های بصری خاصی را بوجود نمی‌آوردند ولی، سازنده‌ها با در نظر گرفتن سایر بخش‌ها و کار کردن برروی آنان بازی‌هایی را خلق می‌کردند که همیشه در ذهن و قلب‌مان باقی مانده‌اند.
